Voorwoord door Jan Walburg:
Welk beeld hebben we van mensen die worden opgenomen in een psychiatrische instelling? Die vraag is relevant omdat dit beeld bepalend is voor het beleid. Gaat het om mensen die weinig kunnen, misschien wel potentieel gevaarlijk zijn voor zichzelf of hun omgeving en waarbij we ons concentreren op het ziektebeeld? Of gaat het om mensen die beperkingen hebben maar waarbij we ook vooral de mogelijkheden en kansen stimuleren?
Wie de vraag stelt aan mensen die zijn opgenomen ziet dat zij zich bewust zijn van hun problemen, maar dat zij toch vooral zoeken naar zin en betekenis, naar anderen, naar werk en naar ontplooiing. Deze behoefte wordt bevestigd door cijfers uit de regionale zorgmonitors van het Trimbos-instituut. In de top vijf van onvervulde zorgbehoeftes is het een dringen tussen behoefte aan gezelschap, zingeving en herstel, activiteiten overdag, psychisch welbevinden en betaald werk. Als we het hebben over ambulantisering, zouden we in eerste instantie moeten kijken naar hoe we mensen kunnen ondersteunen om in die behoeften te voorzien.
