Na de storm

Op het moment van schrijven van deze column is volgens het KNMI de zwaarste storm sinds januari 2018 op komst. Voor het grootste deel van het land is code geel afgegeven.

Afgelopen jaar verwachtten wij ook een storm. Een storm van verontwaardiging en weerstand.

Na interviews met mij in mijn rol van Ambassadeur van de Rookvrije Generatie bij het AD en de NOS, besloot onze Raad van Bestuur in januari 2018 vrij plots om nog datzelfde jaar van het Albert Schweitzer ziekenhuis in Dordrecht een rookvrij ziekenhuis te maken. Er zou niet meer gerookt mogen worden op het ziekenhuisterrein door bezoekers, patiënten en personeel.

“Wat een betutteling!”, “individuele keuzevrijheid”, “ik voel me in een verdomhoekje” werd regelmatig gehoord. Maar gelukkig ook “uitstekend!”, “helpt mij om te stoppen”, “roken en zorg gaan niet samen”.

Gesterkt door de veranderende maatschappelijke opvattingen is ons ziekenhuis – en omgeving, want ook het naastgelegen sportcomplex doet mee – sinds 18 oktober 2018 rookvrij. Ongelooflijk snel voor elkaar gekregen!

Nu, enkele maanden later, zijn er wel verhitte woordenwisselingen geweest, maar verloopt het relatief probleemloos. Het terrein is evident schoner en niemand hoeft meer door een rookgordijn om het ziekenhuis in te komen. De verwachte storm is gelukkig meegevallen en er is nu een relatieve stilte na de storm.

Hoe verder?

Binnen het ziekenhuis zullen we het aandacht moeten blijven geven, maar daar buiten zijn ook mogelijkheden genoeg. Zelf heb ik de sportvereniging van mijn kinderen benaderd en gevraagd om mee te werken aan de Rookvrije Generatie. Ook hier ging het redelijk zonder slag of stoot en de vereniging zal per 9 februari 2019 een rookvrij complex hebben.

De tijd is rijp, rookvrij wordt steeds meer de standaard!

En wat betreft de eerste storm van 2019? Die is ook alweer overgewaaid.

Over de auteur

Onno Graafland is kinderarts in het Albert Schweitzer ziekenhuis te Dordrecht